Een brokconflict ontstaat wanneer een persoon een situatie ervaart als iets dat letterlijk of figuurlijk niet kan worden ingeslikt, verteerd of uitgestoten. Het gaat om een “brok” die vastzit, wat een ongemakkelijk gevoel van belemmering veroorzaakt.

 

In de natuur wordt het spijsverteringsstelsel van dieren getriggerd door daadwerkelijke voedselproblemen, zoals het niet kunnen verteren van een voedselbrok. Bij mensen kan dit biologische mechanisme ook door figuurlijke problemen worden getriggerd, zoals het niet kunnen verwerken van een moeilijke situatie of gebeurtenis.

 

Het brokconflict beïnvloedt specifiek het spijsverteringsstelsel, zoals de slokdarm, maag, en darmen. De exacte locatie van de klachten hangt af van het type brokconflict en de persoonlijke associatie die iemand heeft met het conflict.

 

 

Symptomen in de Conflictactieve Fase:

Tijdens de actieve fase van het brokconflict, wanneer het conflict nog niet is opgelost, kunnen symptomen optreden zoals:

 

Spijsverteringsproblemen

 

 

 

Nadat het conflict is opgelost, treedt de genezingsfase in, waarbij het lichaam de schade herstelt die tijdens de conflict actieve fase is ontstaan.

Dit kan leiden tot symptomen zoals:

 

 

 

Een werknemer die een zware taak op zijn bord krijgt die hij als “onverteerbaar” beschouwt.

Een persoon die slecht nieuws ontvangt dat hij niet kan “slikken”.

Een situatie waarin iemand zich voelt alsof hij iets moet “uitspugen” maar dit niet kan, zoals een onuitgesproken frustratie.

 

Een brokconflict dus een situatie waarin een persoon een moeilijk te verwerken ervaring heeft die zich uit in het spijsverteringsstelsel. Emotionele en psychologische conflicten kunnen directe fysieke gevolgen hebben, specifiek in relatie tot de biologische noodzaak om iets te “slikken” of “verteren”.